سرمایه داری بر کارمزدی و استثمار کارگران استوار است. یک راهکار اساسی برای پایین نگهداشتن مزدها پاسداری از تقدس خانه داری است. طبقه سرمایه دار از طریق کارخانگی، هزینه تولید خود را به میزان بسیار هنگفتی پایین می آورد، کل هزینه‌های پرورش نیروی کار، ایجاد مهد کودک و نگهداری بیماران و پیران را بطور رایگان بر دوش طبقه ما آوار می‌کند. به جای پرداخت بهای نیروی کار دو کارگر فقط دستمزد یک کارگر را پرداخت می کند و رود خروشان سودها را خروشان تر می سازد. با تلقی خانه داری به عنوان وظیفه اصلی زنان، همچنین می توان کار خارج از خانه آنان را کاری غیر ضروری و موقتی تلقی کرد، آنها را با مزد کمتری به کار گرفت و مطیع‌تر در محیط کار استثمار کرد.

رویکرد ضد سرمایه داری کارگران، پرداخت مزد برای کار خانگی را سلاحی بسیار مؤثر در پایان دادن یا لااقل محدود ساختن کار خانگی می داند. این مزد نه به شکل دروغین و کاریکاتوری حق عائله مندی که به همسر وی پرداخت می شود بلکه باید معادل دستمزد هر کارگر شاغل باشد و به حساب هر زن خانه دار واریز شود.

فمینیست ها در مخالفت اظهار می کنند که این مطالبه، خانه نشینی زنان را دائمی می نماید!! بسیار باورنکردنی است که اگر طبقه سرمایه دار و دولتش مجبور به پرداخت تریلیونها تومان مزد برای خانه داری گردند همچنان اصرار بورزند که زنان در خانه بمانند و به امر خانه داری مشغول باشند!! اگر طبقه سرمایه دار و دولتش زیر فشار قدرت جنبش کارگری خود را مجبور به قبول این مطالبه ببیند، آنگاه این طبقه و دولتش و ازجمله همین دولت هار طبقه سرمایه دار ایران بسیار شتابناک تر از محافل چپ و فمینیست دست به کار بیرون کشیدن زنان از خانه ها و اشتغال و استثمار هرچه وسیع تر زنان در قلمرو کارهای خارج از خانه خواهد شد. تن دادن طبقه سرمایه دار اروپا و بیش از همه کشورهای اسکاندیناوی به توسعه مهد کودک ها، رختشویخانه های عمومی و مراکز نگهداری از پیران و معلولان و نهادهای مشابه در همان حال که محصول جنبش های عظیم کارگری، انترناسیونال اول، کمون پاریس و انقلاب اکتبر بود، بدون شک محاسبات سودپرستانه و صرفه جویانه نیز در آن نقش مؤثری داشت. سوسیال دموکراسی نه از سر «تمدن» و «حقوق زنان» که اتفاقاً از سر محاسبه سود و زیان سرمایه است که بعضا اینجا و آنجا با بخشهای منحط و مذهبی طبقه سرمایه دار که خواستار دادن مستمری به زنان برای نگهداری کودکان در خانه هستند همراه نشده است.

خانه داری کاری شاق و تباه کننده فکر و شعور زنان است. پخت و پز و نظافت، نگهداری کودک و مراقبت از سالمندان، بیماران و معلولان همه باید به بیرون خانه منتقل شود. زنان کارگر به این دلیل تن به قبول این کارها می دهند که زیر فشار تنگدستی قادر به پرداخت هزینه رستوران و مهد کودک و مؤسسات نگه داری سالمندان نمی باشند. با دریافت مزد برای خانه داری، زنان خواهند توانست خود را از اجبار به انجام کارخانگی برهانند و همه این امور را به مؤسسات عمومی محول سازند. ناگفته نماند همین امروز در اروپای غربی و شمالی، خانه داری در سطحی بسیار وسیع وجود دارد. تمامی زنان و مردانی که هر کدام در کارخانه و مدرسه و بیمارستان و سایر مراکز کار برای سرمایه کار می کنند و استثمار می شوند همچنان ساعات زیادی را هم در درون خانه کار می کنند و این کار باز هم در خدمت بازتولید نیروی کار مزدی خود آنان و در خدمت بازتولید سرمایه و ارزش افزائی سرمایه است. مطالبه مزد برای خانه داری در پیوند با سایر مطالبات ضد سرمایه داری همچون رایگان شدن مهد کودک، آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، نگهداری و مراقبت از بیماران و معلولان و سالخوردگان، رهایی از خانه داری را بطور قطعی تری امکان پذیر می سازد.

از منظر فمینیسم رفرم طلب، سرمایه مدار و چپ نما وجود کار خانگی در بقایای نظامهای کهنه تاریخ و اعتقادات عقب مانده دولتها و مردان ریشه دارد!! وجود خانه داری ربط چندانی به سرمایه داری پیدا نمی کند!! مبارزه طبقه کارگر برای محو ریشه های واقعی وجود کار خانگی را اصلاً لازم تلقی نمی کند!! این رویکرد، حداکثر انتظاراتش اینست که زنان به جای کار در خانه، در مراکز کار مورد استثمار قرار گیرند و به جای محو کار مزدی، خواستار برابری مزدها گردند. در خیلی موارد هم داغدار کمبود چند وزیر و وکیل زن در برنامه ریزی نظم سرمایه و اعمال این نظم بشرستیزانه بر طبقه کارگرند.  

یک بار دیگر تأکید می کنیم که برای کارگران ضد سرمایه داری، اساس امحاء کامل کار خانگی است، اما مطالبه مزد برای خانه داری، سنگر مشترک زن و مرد کارگر برای ارتقا سطح زندگی است. وابستگی اقتصادی زن به مرد را دچار تزلزل خواهد کرد. ضربه کوبنده ای بر مردسالاری، جنس دوم بودن و حقارت زنان وارد می‌سازد. با اتخاذ این رویکرد از سوی کل طبقه کارگر، توده وسیع زنان کارگر اعتراض به تبعیضات جنسی را نه در پیوستن به گمراهه های کاپیتالیستی فمینیسم که در پیکار سراسری جنبش ضد سرمایه داری جستجو خواهند نمود و در مبارزات ضد سرمایه داری طبقه خود نقش مؤثرتری احراز خواهند کرد.

کارگران ضد سرمایه داری