طی یک ماه گذشته ۲ کارگر ساختمانی اهل شهرستان کامیاران با نامهای فرزاد مروت و سالار فیضی در حین کار کردن دچار حادثه شدند و متاسفانه جان خود را از دست دادند. به راستی میتوان کارگران ساختمانی را مفلوک ترین بخش طبقه کارگر نامید.بخشی که همواره در معرض بیشترین خطرات جانی است.مطابق بند 8 ماده 2 قانون تامین اجتماعی”حادثه” به اتفاقی پیش‌ بینی نشدهاطلاق می شود که تحت تأثیر عامل یا عوامل خارجی به طور ناگهانی رخ داده و موجب بروز صدماتی بر جسم یا روان افراد می‌شود.در ماده 60 قانون تأمین اجتماعی نیز حوادث ناشی از کار به حوادثی گفته می‌شود که در حین انجام وظیفه و مواقعی اتفاق بیفتد که بیمه شده در کارگاه یا ساختمان و محوطه آن مشغول انجام کار باشد و یا به دستور کارفرما درخارج ازمحوطه کارگاه ماموریتی گرفته باشد.

به گزارش خبرگزاری «ایلنا» بیشترین حوادث ناشی از کار در کارگاه‌های ساختمانی رخ می‌دهد؛ ۵۰ درصد حوادث ناشی از کار مربوط به این بخش است.کارفرمایان و پیمانکاران،برای کسب سود بیشتر،نکات ایمنی را رعایت نمی کنند، جان کارگران ساختمانی برای آنها ارزشی ندارد.هرچند تمام سرمایه ها، کالاها، ثروت ها، سودها،امکانات،خدمات، رفاه موجود در دنیا توسط توده کارگر آفریده می شود اما جان این کارگران برای سرمایه داران واجد هیچ ارزشی نیست.

مسئولیت ایمنی، بهداشت کار، تنظیم شرائط در بخش ساختمان براساس قوانین دولتی بر عهده کارفرماست. هرگاه مهندسان ناظر در ارتباط با نحوه اجرای عملیات ساختمانی ایراداتی مشاهده نمایند که احتمال خطر وقوع حادثه را داشته باشد، باید فوراً مراتب را همراه با راهنمایی‌ها و دستورالعمل‌های لازم، کتباً به کارفرمای مربوطه اطلاع داده و رونوشت آن‌ را به واحد کار و امور اجتماعی محل و مرجع صدور پروانه ساختمان تسلیم نمایند.

متاسفانه سالهاست که فعالین کارگری خواستار توقف سهل انگاری در حق کارگران ساختمانی هستند اما کارفرمایان،اداره کار و شهرداری،هیچ کدام مسئولیت ایمنی کارگران ساختمانی را به عهده نمیگیرند و هرکدام به نحوی خود را تبرئه می کنند،در آخر خود کارگر را به عنوان مقصر معرفی میکنند.

فرهاد ابراهیمی فعال کارگری و عضو هیئت مدیره انجمن کارگران ساختمانی شهرستان کامیاران