13 دی 1396
خیابان‌های مشهد، شاهرود، کاشمر، نیشابور و سایر شهرهای بزرگ ایران یک بار دیگر، شاهد موج پرخروش نارضایی و جنگ و ستیز شما با قوای سرکوب دولت درنده سرمایه‌داری ایران شده است. یک چیز را شما بسیار عمیق تر، بهتر و شفاف‌تر از هر کس می‌دانید. همه شما زیر فشار فرساینده گرسنگی، بی‌خانمانی، فقر و گورخوابی به خیابان ریخته اید. نظام انسان ستیز سرمایه‌داری کوه فلاکت و محرومیت را بر سرتان آوارکرده است. آخرین روزنه‌های امید به زنده بودن را بر روی شما و فرزندانتان بسته است. جامعه از سرمایه‌های حاصل استثمار شما مالامال است. شما تولید نموده اید اما محصول کار و تولید شما، سرمایه طبقه سرمایه‌دار شده است و همین طبقه مالک سرمایه‌ها برای کسب سودهای افزون‌تر و سرمایه‌های کوه آساتر شما را به ورطه فلاکت و ذلت کنونی انداخته است. شما به خیابانها ریخته اید تا فریاد اعتراض سر دهید. تا اینجا، تا لحظه ابراز قهر و خشم و عصیان دقیقا خود شما هستید که راه کارزار را پیش گرفته اید و چه کار بسیار زیبا، ارزنده و پر عظمتی که انجام داده اید. مشکل اساسی اما از این جا به بعد آغاز می‌گردد. ازهمین لحظه و حتی از دقایق ماقبل اشتعال و انفجار شما، خیل کثیر کفتاران زشت، فرصت‌طلبان، مافیاهای مردارخوار تشنه سود و قدرت و حکومت بر سر راه خروج شما از منزل صف کشیده‌اند. آنها به صف شده‌اند تا کل موج خشم و قهر و اعتراض شما را به سرقت برند و بادبان کشتی به گل نشسته سودجوئی، قدرت طلبی و حکومت خواهی خویش سازند. همه می‌خواهند قدرت پیکار انسانی استثمار ستیز و ضد سرمایه‌داری شما را قدرت منحط ضد بشری حزب و گروه و باند و مافیای خود کنند. سلطنت‌طلبان هار و درنده، اصلاح‌طلبان ناراضی بی‌شرم، بازمانده‌های رسوای احزاب اردوگاهی، گروه‌های مختلف تشنه حاکمیت و قدرت با بیرق‌های رنگارنگ و نام‌های گوناگون راست و چپ، همه و همه با تمامی قوا آماده مصادره توان اعتراض و ستیز طبقاتی شما و تبدیل آن به ساز و برگ ماشین کهنه قدرت جویی خود هستند. امواج پرخروش پیکار شما باید از خطر چپاول و تاراج این باندها و احزاب مصون ماند، باید قدرت زلال پیکار شما باقی ماند. برای این کار باید توسط خود شما سازمان یابد، باید در خدمت تحقق اهداف عاجل روز شما قرار گیرد، باید از تمامی امکانات موجود برای بالندگی، آگاهی، انسجام و شکوفایی ضد سرمایه‌داری شما استفاده کند. باید حول مطالبات مهم و اساسی طبقاتی شما سنگر گیرد. شما از فشار گرسنگی و شدت استثمار سرمایه به ستوه آمده و راه کارزار پیش گرفته‌اید. باید خواستار تحقق فوری یک سطح متعالی معیشت، بهداشت و درمان و آموزش سراسر رایگان، مسکن مناسب بدون هیچ اجاره، امحاء کامل کار کودکان و سایر حقوق سلاخی شده انسانی خود گردید. باید خود را شورایی سازمان دهید، یک قدرت متحد شورایی کارگری شوید، این قدرت را علیه سرمایه اعمال کنید، باید هسته رویای یک قدرت طبقاتی آگاه شورایی سرمایه ستیز گردید. خروش قهر و عصیان روز شما باید ساز و کار رشد یک جنبش شورایی ضد سرمایه شود.
*****
10 دی 1396
هم‌زنجیران عاصی خشمگین در خیابان ها! بدون اینکه بدانیم کی هستیم، علیه چه می‌جنگیم، چه می‌خواهیم و چگونه باید بجنگیم، هیچ کاری از پیش نخواهیم برد. مثل دوره‌های پیش شکست می‌خوریم، غرامت سنگین می‌پردازیم. پس با بیشترین درایت ممکن به خاطر آوریم که:
- کل ما از شاغل و بیکار، زن و مرد، پیر و جوان، در سن کار یا بازنشسته، با هر میزان تحصیل همه و همه کارگریم.
- زیر فشار بیکاری، گرسنگی، بی‌مسکنی، بی‌دارویی، همه اشکال نابرابری و دنیای محرومیت‌ها به خیابان ریخته‌ایم.
- ریشه کل این سیه‌روزی‌ها، محرومیت‌ها و ستم‌کشی‌ها در وجود سرمایه‌داری است. ما نسل بعد از نسل کار کرده و استثمار شده‌ایم، حاصل استثمار ما کوهساران عظیم سرمایه طبقه سرمایه‌دار و شالوده قدرت و حاکمیت این طبقه شده است. جمهوری اسلامی با همه وحوش اصول‌گرا و اصلاح‌طلبش، دولت درنده و حمام خون‌سالار این طبقه است.
- مبارزه ما در خیابانها، ادامه مستقیم پیکارهای پیشین ما در کارخانه، بیمارستان، دانشگاه و سایر مراکز کار است.
- به خیابانها ریخته‌ایم تا با قدرت پیکار خود سرمایه‌داران و دولت آنها را مجبور به حداکثر عقب‌نشینی‌ها سازیم. کاری کنیم که: دریافتی ماهانه هیچ کارگر مقیم جامعه و متولد هر کجای این دنیا، شاغل یا بیکار از 4 میلیون تومان کمتر نباشد. کل کودکان مستمری ماهانه دریافت دارند. کار خانگی محو شود و پیش از آن زنان موسوم به خانه دار از دریافتی کامل یک کارگر برخوردار باشند. مطالبات معوقه کارگران اعم از شاغل یا بازنشسته فوری پرداخت شود. کل خانه‌های خالی تحت مالکیت سرمایه‌داران بلادرنگ در اختیار کارگران بدون مسکن قرار گیرد. دارو، درمان، آموزش و تمامی امکانات درمانی و آموزشی به طور کامل رایگان شود. کار کودکان ملغی گردد. کلیه کارخانه‌ها و مراکز کار در حال تعطیل به تصرف کارگران در آید. بساط حجاب اجباری زنان برای همیشه برچیده شود. اختیارات زن و مرد در کلیه مسائل اجتماعی و امور فرزندان برابر گردد. کلیه زندانیان کارگر و همه اسیران سیاسی آزاد شوند، آلودگی‌های زیست محیطی محصول وجود سرمایه‌داری ریشه کن شود و …
- جنبش ما قرار است در خدمت تحمیل خواسته‌های فوق و مطالبات اساسی دیگر بر سرمایه‌داران و دولت آنها باشد. برای این کار باید به یک قدرت متشکل کارگری تبدیل گردیم. باید همه آحاد ما دست به کار معماری و برپایی این قدرت شویم. باید کلیه موانع ظهور، رشد و بلوغ این قدرت را از سر راه خود جاروب کنیم. باید هر سلطنت‌طلب بی‌شرم، اصول‌گرای درنده یا اصلاح‌طلب فریبکار را از صفوف خود طرد کنیم.
- ظرف قدرت ما فقط شوراهای کارگری ضد سرمایه‌داری است. شوراهایی که سنگر حضور، دخالت‌گری فعال و آگاه و آزاد و برابر همه ما باشد، شوراهایی که بر حزب‌سازی، کمیته‌آفرینی و سندیکا‌بازی مهر ابطال کوبند، شوراهایی که هیچ نیروی بالای سر خود را تحمل نکنند و فقط به قدرت پیکار ضد سرمایه‌داری کارگران متکی باشند.
- راه اعمال قدرت ما تعطیل چرخه کار و تولید در کارخانه‌ها، مدارس، دانشگاهها، بیمارستان‌ها، شبکه‌های تأمین برق بنگاه‌ها و تراست‌های سرمایه‌داری، جاده‌های تجاری، خطوط دریایی و هوایی، بنادر، بانک‌ها، ادارات و همه مراکز کار و تولید است. برای برای فلج ساختن کامل نظم اقتصادی سیاسی، اجتماعی و نظامی سرمایه، باید تظاهرات خیابانی و اعتصابات وسیع در همه مراکز یاد شده را به هم پیوند زنیم.
بیائید به عنوان کارگران دست در دست هم نهیم. شوراهای ضد سرمایه‌داری خود را بر پا داریم، یک قدرت سراسری، شورایی شویم، این قدرت را بر سرمایه‌داران و دولت آنها اعمال کنیم. مطالبات عاجل خود را محقق سازیم، در ادامه پیکار، دولت سرمایه را ساقط کنیم و آماده کارزار بعدی و اساسی برای نابودی کامل سرمایه‌داری گردیم.
******
13 دی 1396
خیابانها اینک میدان انفجار خشم و نارضایی ما توده‌های کارگر است. به خیابان ریخته‌ایم زیرا گرسنه‌ایم، برهنه‌ایم، بیکاریم، آواره و بی‌خانه‌ایم، کارتن خوابیم، بدون دکتر و دارو و درمان هستیم، کودکان ما فاقد مدرسه، معلم و امکانات تحصیلی هستند. زنان طبقه ما زیر فشار تبعیضات انسان‌ستیزانه جنسی قرار دارند و مجبور به تحمل حجاب اجباری شده‌اند. بچه‌های خردسال ما در سیاه چال‌های تولید سود استثمار و سلاخی می‌گردند. کل ما به محض سر دادن صدای اعتراض علیه شدت استثمار سرمایه دستگیر و زندانی می‌شویم. در زندان‌ها شکنجه و محکوم به وحشیانه‌ترین شکل مرگ تدریجی می‌گردیم. ما چنین وضعی داریم و زیر شلاق مرگ‌آور این وضعیت در خیابانها هستیم. به خیابانها آماده‌ایم تا اعلام کنیم که:
- بانک مرکزی جمهوری اسلامی اعلام داشته است که سهم متوسط هر خانوار ایرانی از محصول اجتماعی سالانه کشور بالای 4 میلیون تومان است. این رقم درصد بسیار نازلی از کوه سرمایه‌ها، سودها یا ارزش‌هایی است که طبقه ما هر ماه تولید می‌کند. ما از همین امروز تصریح می‌کنیم که هیچ خانواده کارگری سه نفری نباید کمتر از 4 میلیون تومان در ماه دریافتی داشته باشد.
- کل مطالبات معوقه ما اعم از شاغل یا بازنشسته باید فوری پرداخت شود.
- بهداشت و دارو و درمان و دستیابی ما به کل امکانات پزشکی باید به طور کامل رایگان شود.
- آموزش باید در کلیه سطوح تحصیلی از دبستان تا دانشگاه رایگان گردد.
- الغاء کامل کار کودکان را محقق خواهیم ساخت.
- در هر کدام از شهرها هزاران یا صدها هزار خانه خالی در مالکیت سرمایه‌داران جنایتکار است. ما حق مسلم خود می‌دانیم که این خانه‌ها را تصرف و بدون پرداخت هیچ ریال، محل سکونت خود و در وهله نخست آوارگان و کارتن‌خواب‌های طبقه خود سازیم.
- ما حق مفروض و بدون هیچ اگر و امای خویش می‌بینیم که کلیه کارخانه‌ها و مراکز کار در حال تعطیل را تصرف کنیم و برنامه‌ریزی کار و تولید آنها را به دست گیریم.
- زنان و دختران طبقه ما حجاب اجباری موهن دولت درنده اسلامی را به دور می‌ریزند.
- کلیه زندانیان سیاسی را آزاد می‌کنیم.
- در همه مراکز کار با اعتصاب خویش سرمایه‌داران و دولت آنها را مجبور به قبول خواست‌های خویش می‌کنیم.
- توقف هرگونه تولید در روز‌های تعطیل (جمعه و شنبه) برای سالم کردن هوای شهرها، این روز‌های تعطیل می‌بایست با حقوق باشد.
- برای تحقق این هدف‌ها و پیشبرد پیکار خود شورائی و ضد سرمایه‌داری متشکل می‌گردیم.
- ما با اعلام آمادگی کامل برای این کارها از همه هم‌زنجیران می‌خواهیم که مزدوران سلطنت‌طلب و سایر عوامل ارتجاع هار بورژوازی را از صفوف خود طرد و منزوی سازند.
هم‌زنجیران! دست در دست هم گذاریم. شورایی، سراسری و ضد سرمایه‌داری متشکل گردیم.
*****
12 دی 1396
رسم کل بخشها، رویکردها و احزاب طبقه سرمایه‌دار از وحوش درنده سلطنت‌طلب گرفته تا چپ‌نمای مدعی پرچمداری «سوسیالیسم»!! آنست که همه جا دست به کار رهبرآفرینی و داغ ساختن بازار رهبری فروشی در میان توده کارگر باشند. دلیلش عریان است. اولا، آنها کارگران را مشتی آدم‌های «لایتفکرون»!! دنبال یک لقمه نان، قاصر از فهم آزادی و دموکراسی و مدنیت می‌بینند!! آدم‌هایی مفلوک که آفریده شده‌اند تا تأمین خوشبختی آنان، موضوع رسالت رهبران و قهرمانان باشد!! ثانیا کل آنها در جستجوی سهم دلخواه در مالکیت و حاکمیت سرمایه‌اند. طیف ناهمگون این جماعت زمانی که شریک قدرت نیستند یا از میزان سهم خود در مالکیت و حاکمیت سرمایه‌داری ناراضی می‌باشند، راه حصول هدفهای خود را، سوار شدن بر موج نارضایی توده‌های کارگر برای تسویه حساب با رقبای طبقاتی در یک سو و رفع خطر این موج از سر سرمایه‌داری می‌بینند. به اطراف خود نظر اندازیم. به محض طغیان قهر کارگران گرسنه و آواره در خیابانها، ناگهان صدای همه اینها، حتی مافیای انسان ستیز سلطنت‌طلب به آسمان رفت که این جنبش فاقد رهبری است، سر ندارد، از نعمت ناجیان بی‌بهره است. باید رهبری آن را به دست گرفت!! همه این باندها، تنها رابطه‌ای که میان خود و جنبش جاری کارگران در خیابانها می‌بینند، رابطه رهبر این جنبش شدن، مصادره قدرت کارگران و به کارگیری این قدرت در تقویت موقعیت حزب، باند و جریان خود به زیان رقیبان است.
در مقابل این طیف نیروهای طبقه سرمایه‌دار از راست تا چپ، سلطنت‌طلب تا جمهوری‌خواه، دینی تا لائیک، باید هشیار بود. باید همه راه‌های نفوذ آنها در جنبش خود را سد سازیم. برای این کار باید ثابت کنیم که عمیق‌تر از هر کس می‌دانیم چرا قیام کرده‌ایم. می‌دانیم که ریشه‌های واقعی گرسنگی و ستم‌کشی ما در بردگی مزدی، در جدا بودن از کار، حاصل کار و پروسه تعیین سرنوشت کار و زندگی خویش است. باید نشان دهیم که این شناخت را داریم و با داشتن این شناخت، راه حصول خواستها، انتظارات و رهایی خود را نه در آویختن به این و آن، نه در نبش قبر رضاخان‌های جلاد یا هر نیروی دیگر آماده سرقت جنبش ما، نه در ایران، ایران گفتن و غلطیدن در باتلاق کثیف ناسیونالیسم که فقط در جنگ هر چه آگاه‌تر و سازمانیافته‌تر علیه سرمایه‌داری می‌بینیم. باید اعلام کنیم که برای پیشبرد این کارزار فقط یک راه داریم. اینکه خودمان شورایی و ضد سرمایه‌داری متشکل می‌گردیم. یک قدرت عظیم کارگری و شورایی و تاریخ‌ساز می‌شویم. با قدرت روز خود سهم هر چه عظیم‌تر از حاصل کار و تولید خویش را از چنگ سرمایه‌داران و دولت آنها خارج می‌سازیم. نظم اقتصادی و سیاسی سرمایه را در هم می‌ریزیم. ساختار حاکمیت و دولت سرمایه را مفلوک‌تر و مفلوک‌تر می‌کنیم، پیکار را بدون انقطاع، ضد سرمایه‌داری تر، گسترده تر، شورایی‌تر و سراسری‌تر ادامه می‌دهیم و سرانجام سرمایه‌داری را نابود می‌سازیم.