در میان خیزش شکوهمند اخیر، این صحبت از جانب تعداد کثیری شنیده می شد که نباید رهبری این مبارزات در دستان یک نفر متمرکز شود، “شورائی ائتلافی” عهده دار این امر گردد و در فردای سرنگونی هم حکومتی مبتنی بر مدیریت جمعی و با مشارکت احزاب شکل گیرد. اما منظور ما از حکومت شورایی به هیچوجه اینها نیست. برای درک این تفاوت، موضوع را عمیق تر بشکافیم.

در نظام سرمایه داری اگر کارگر کار بیابد، شرط و شروط خرید نیروی کارش، ساعات و شدت کار، سطح معيشت، ایمنی و بهداشت محیط کار، بر سر کار ماندن یا اخراجش، زمان بازنشسته شدن، کار از دوران کودکی، میزان تحصيلات یا ترک تحصیل، خانه داشتن، شكل و شمايل خانه و محيط مسكونى يا آواره بودن، با چه چيز اياب و ذهاب كردن، آلودگی محیط زیست، دسترسی به پزشك و دارو، چگونگی انديشيدن، لاى چرخ كارخانه له شدن یا در جنگها کشته شدن و ….. همگی توسط حکومتها اعم از تک نفره یا ائتلافی، سلطنتی یا جمهوری، با هر درجه از میزان تمرکز، تک حزبی یا چند حزبی، مطابق ملزومات نظم و سودآوری سرمایه بر زندگی کارگران آوار می شود.

در سرمایه داری، کارگر وسیله و ابزاری بی اراده جهت تولید سود است، از تصمیم گیری در مورد کار و تولید و زندگی خود محروم می باشد. حتا کارگران کشورهایی که با مبارزات ضد سرمایه داری خود موفق شده اند سرمایه داران را تا حدودی به عقب برانند و از رفاه و آزادی بیشتری برخوردار شوند نیز در تعیین سرنوشت خود هیچکاره و اسیر دست سرمایه اند. همچون ماشینهای تولید سود، توسط سرمایه، قوانین و مجلس و احزابش به چپ چپ و به راست راست می شوند.

ما ضد وجود رابطه خرید و فروش نیروی کاریم، می خواهیم بساط سرمایه¬داری و کارمزدی را برچینیم. می خواهیم چه تولید شود، به چه میزان تولید گردد، حاصل کار و تولید چگونه توزیع شود، کلیه اطلاعات و آمار روند تولید و توزیع، داده های مربوط به منابع طبیعی، مسائل زیست محیطی، داد و ستدهای داخلی و خارجی، مناسبات دیپلماتیک در اختیار همگان باشد. می ‌خواهیم با دخالت آزاد، برابر، بی واسطه و مستقیم همه افراد متشکل در شوراهای ضد سرمایه داری تعیین کنیم که چه میزان این کار و تولید صرف خوراک و پوشاک شود، چه مقدار صرف مسکن و لوازم زندگی و تفریح گردد، چه مقدار به دارو، درمان، بهداشت و محیط زیست اختصاص یابد، چه مقدار صرف آموزش و پژوهش و تعالی فکری و علمی ما شود. در این راستا با تکیه بر دانش، تخصص و تجربه همگان، با تعیین سرنوشت کار و تولید و تمام مقررات و قوانین و پروتکل های اجتماعی توسط شوراها، سازمان شورائی کار و تولید پالایش شده از کار مزدی و محل دخالت آزاد، خلاق، برابر و آگاه همه آحاد را مستقر سازیم.

کارگران ضد سرمایه داری