تظاهرات خیابانی، سر دادن فریاد، نمایش قدرت، کوبیدن مشت اعتراض بر زمین و زمان دهشتزار سرمایه داری یا شعار علیه اساس مناسبات مسلط، رژیم حاکم، وحوش دولتمرد سرمایه قطعا حوزه ای و شکلی از کارزار است. در این حرفی نیست اما مجرد انجام این کارها راهگشای هیچ تغییر اساسی نیست، ما را به هیچ کجا نمی رساند و هیچ دردی از ما دوا نمی کند. مشکل ما کارگران با سقوط یک رژیم و استقرار رژیمی دیگر هم نه فقط تقلیل نمی یابد که چه بسا انفجارآمیزتر شود. باید سرمایه داری را محو کرد و برای تدارک امحاء سرمایه داری باید یک قدرت سازمانیافته شورائی ضد بردگی مزدی شد. برای تبدیل شدن به یک قدرت متشکل شورائی سرمایه ستیز کافی نیست دور هم جمع شویم، خود را تشکل نامیم، اساسنامه بنویسیم، برنامه تنظیم کنیم و کیفرخواست به هم بافیم. تنها با اعمال آگاهانه، برنامه ریزی شده و نقشه مند قدرت علیه اساس مالکیت، مناسبات مستولی، حاکمیت و موجودیت سرمایه است که می توان در همان حال این قدرت را سازمان داد و میداندار ساخت. میدان جنگ را باید از خیابان ها به مراکز کار و تولید و تمامی عرصه های زندگی اجتماعی منتقل نمود. آماده تصرف کارخانه ها، کشت و صنعت ها، معادن، بنادر، شبکه های حمل و نقل، مراکز آب، برق، گاز، پتروشیمی ها، پمپ بنزین ها، بیمارستانها، دانشگاهها، روزنامه ها، فروشگاهها، هتل ها، رستوران ها و هر کجا که نماد مالکیت و قدرت سرمایه است شویم. کل مستغلات و خانه های خالی سرمایه داران را از چنگال آنها خارج سازیم. بهداشت، درمان و آموزش را رایگان کنیم، خانه های خالی را در اختیار بی خانمان ها، کارتون خوابها، گورخوابها و اجاره نشینان قرار دهیم. هر چه خورد و خوراک و پوشاک در فروشکاهها است به طور رایگان توزیع کنیم، هر نوع هزینه آب و برق و گاز را ملغی سازیم، حجاب اجباری را از ساحت زندگی محو کنیم، بساط مردسالاری را جاروب نمائیم، معیشت و رفاه کامل را حق مسلم همه آحاد کنیم. همفکری، چاره اندیشی، تصمیم گیری و اقدام عملی برای تصرف این مراکز، برنامه ریزی کار، تولید، تعیین سرنوشت آموزش، درمان، بهداشت، محیط زیست، مسکن، چگونگی توزیع محصول کار، زندگی اجتماعی و جنگ با رژیم حاکم در این قلمروها را میدان واقعی سازمانیابی شورائی ضد بردگی مزدی سازیم. جنبش جاری ما تنها از این طریق به یک جنبش واقعی، آگاه، سازمان یافته و نیرومند تبدیل می شود، از این طریق است که ما یک قدرت متحد شکست ناپذیر می شویم، قدرت سیاسی سرمایه را در هم می کوبیم، سرمایه داری را راهی گورستان می کنیم و آماده استقرار جامعه نوین می گردیم. تظاهرات خیابانی، جنگ و ستیز در محله ها، سر دادن شعارها لازم است اما در غیاب انجام موفق، سنجیده و رادیکال کل کارهای بالا نه فقط راه به جائی نمی برد که شکست می زاید.

کارگران ضد سرمایه داری