رژیم اسلامی سرمایه، خانه خرابی و بی سرپناهی چند میلیون کارگر سیل زده را محملی برای اشاعه بی شرمانه ترین دروغ ها و عوامفریبی ها کرده است. همه جا بساط جعل و فریب و نیرنگ پهن نموده است و با شیادی زایدالوصفی از ارسال کمک های دولتی برای سیل زدگان سخن می راند!! در پل دختر شایع نموده اند که گویا هلال احمر با توزیع دفترچه های ویژه امداد، اهالی گرسنه و آواره شهر را زیر پوشش قرار داده و دست به کار کمک رسانی برای تأمین مایختاج معیشتی آنها گردیده است!!! در همین شهر شایعه مذکور را با دروغ بزرگ دیگری تکمیل کرده اند و گفته اند که فرمانداری پل دختر 20 میلیون تومان وام از جمله 5 میلیون تومان وام بلاعوض جهت بازسازی خانه های ویران در اختیار سیل زدگان قرار داده است!!
ساکنان پل دختر این شایعات را تکذیب می کنند. آنها می گویند که اکثریت اهالی هیچ دفترچه ای دریافت نکرده اند و عده ای هم که چیزی زیر این نام به دستشان رسیده است تا امروز قادر به حصول هیچ دیناری، هیچ لقمه خورد و خوراک یا هیچ مایحتاج ضروری زندگی از هلال احمر و نهادهای دیگر دولتی نشده اند. در مورد وام و آنچه رژیم در بوق و کرنا کرده است چند نکته قابل گفتن است.
1. سرمایه داران و دولت سرمایه داری، در این شرایط وانفسای اقتصادی، در موقعیتی که چشم انداز پیش ریز سرمایه در خیلی از حوزه ها تیره و تار است طبعا از اینکه سرمایه های آزاد خود را به صورت وام در اختیار سیل زدگان قرار دهند و با دریافت بهره های کلان این سرمایه های سرگردان را سودآور سازند، استقبال خواهند کرد. آنچه رژیم دستور کار کرده است به احتمال قریب به یقین سوای این هیچ چیز دیگر نیست. در عین حال رسم بورژوازی و بیش از همه بورژوازی ایران و دولت اسلامی است که برای این گونه سرمایه گذاری ها و استثمارگری های دهشتناک، القاب و عناوینی از نوع «قرض الحسنه» جعل کند!!
2. رژیم در همان حال که فاجعه سیل و خانه خرابی میلیونها کارگر را به ساز و کار سودآور ساختن سرمایه های آزاد خود تبدیل می کند، تمامی تدابیر لازم را هم می اندیشد تا بازگشت این سرمایه ها و سود نجومی آنها تضمین گردد. از این روی با توجه به وضعیت فلاکت بار سیل زدگان حجم این وام ها برای افراد را محدود می سازد و از 20 میلیون تومان بالاتر نمی برد.
3. مثل روز روشن است که توده وسیع کارگر آواره و زندگی باخته، جدا از همه نقشه ها و اهداف کثیف استثمارگرانه و انسان ستیزانه بورژوازی، حتی با دریافت این 20 میلیون تومان قادر به گشودن گرهی از کوه عظیم مشکلاتش نخواهد گردید. با 20 میلیون تومان وسائل اولیه مورد نیاز حتمی زندگی را هم نمی توان خرید، ساختن خانه پیشکش!! برای نجات از بی سرپناهی و آوارگی و گرسنگی و فلاکت و مرگ ناشی از گرسنگی باید چاره دیگری اندیشید. باید راه اتکاء به قدرت پیکار طبقاتی را پیش گرفت. باید به جای وام گرفتن، طبقه سرمایه دار و دولتش را مجبور ساخت تا مسکن با کل وسائل ضروری زندگی و تمامی مایحتاج معیشتی و رفاهی و درمانی و آموزشی دیگر را بدون مطالبه هیچ ریال هزینه و به طور کاملا رایگان در احتیار ما قرار دهند. باید متحد گردیم و یک قدرت متشکل شورائی شویم. با این قدرت شورایی کل خانه های خالی سرمایه داران را از تصرف جنایتکارانه آنها خارج گردانیم. با این قدرت شورائی طبقه سرمایه دار و دولتش را مجبور کنیم تا کل مایحتاج زندگی ما را رایگان و خارج از هر گونه داد و ستد کالایی در اختیارمان قرار دهند. کل اینها ممکن و قابل حصول است. برای به دست آوردنشان قدرت لازم است. ما این قدرت را داریم. آن را شورایی و سرمایه ستیز متشکل سازیم.
کارگران ضد سرمایه داری
