ویروس کرونا از پوست سالم رد نمی‌شود و تا ده دقیقه روی پوست زنده است.

ویروس کرونا در سطوح پارچه‌ای ۶ الی ۱۲ ساعت، سطوح فلزی ۱۲ الی ۲۰ساعت و در سطح استیل تا ۲۰ روز زنده می‌ماند.

اما همین ویروس در بدن و خصوصا در شش های فرد مبتلا مدت ها (ماه ها) زنده است و حتی آن هایی که گفته می شود بهبود یافته اند حامل پنهان این ویروس اند.

کلا ویروس ها فقط از طریق حیوانات و سلول های دیگر حیوانات تکثیر می یابند و ویروس کرونا یا کووید 19 از هنگامی که بدن انسان و جوامع انسانی را برای گسترش و تکثیر خود یافت حیوانات دیگر را ترک کرد.

مهمترین ارگان مورد توجه و اسکان این ویروس شش ها هستند. شش علاوه بر این که از بافت ظریف و ملایمی تشکیل شده اند بلکه از آن جا که مرکز اکسیژن دهی به خون هستند سلول های آن بهترین مکان تکثیر ویروس را دارند.

محل تجمع اصلی این ویروس ابتدا در بینی است.

ویروس کرونا بوسیله ناقل ها نظیر هوای دم و بازدم، قطرات ریز آب و بخار آب از دهان و بینی و دست ها از انسانی به انسان دیگر منتقل می شوند. این بدین معنی که ویروس خود مستقلا از جایی به جای دیگر منتقل نمی شود.

ویروس کوید 19 بسیار درشت است لذا هنگامی که همراه بخار آب دهان و بینی است هر ماسکی می‌تواند در محیط آلوده محفوظ کننده باشد (پارچه‌ای، ویبریلی، با دستمال کاغذی و…) بشرطی که خشک باشد یعنی باید ماسک‌ها را مرتبا عوض کرد.

بهترین مکان های گسترش این ویروس تجمعات انسانی نظیر مراکز کار و تولید، وسایل نقلیه عمومی، فروشگاه ها و از این قبیل است.

اگر انسان مدتی از این مراکز بدور باشد و خود را به بهترین وجه پوشش دهد آغاز کاهش تهدید و در نهایت مرگ این ویروس است.

همه این ها به این معنی است که چاره نه فقط قرنطینه و محاصره شهرها بلکه تعطیل مراکز کار و تولید در بخش مهمی از شهرها است.

اما سرمایه در هیچ کجای این جهنم این امر را بر نمی تابد، بر ادامه کار و تولید سود زیر شلاق اپیدمی کرونا بیش از پیش اصرار می ورزد و حتی تهدید مرگ از ویروس را به هیچ می گیرد، پنهان می کند و از حفاظت کارگران مراکز بهداشتی و درمانی پرهیز دار زیرا اینان بر هزینه های آن می افزایند. این روز ها کارگران بخصوص جوانان شهرهای آمل، لاهیجان، قشم و برخی دیگر شهرها دست به اقداماتی نظیر بستن جاده های ورودی زده اند. این اقدامات خوب است اما کافی نیست. باید کارگران مراکز کار و تولید این مراکز را تعطیل کنند، دولت سرمایه را می بایست مجبور به دادن وسایل مورد نیاز نظیر ماسک، دستکش، تجهیزات مدرن نمود. دولت سرمایه به هیچ وجه قصد هزینه برای مقابله با ویروسی که خود عامل انتقال و گسترش آن بوده است ندارد. ما کارگران باید و می توانیم با جنبش سازمان یافته شورائی  خود دولت را مجبور به قبول این هزینه ها سازیم.