هفته ها است ما کارگران ایران شاهد اوج گیری مبارزه بخش بزرگی از همزنجیران خود هستیم. همه می دانیم که شمار اعتصابات ما واقعا حیرت انگیز است. کثرت اعتصابات و اعتراضات فریاد می زند که باید دست به کار برپائی جنبش شورایی ضد سرمایه داری خود شویم. جنبش کنونی ما هیچ راهی ندارد جز این که یا درجا زند، از اوج آن کاسته و شکست خورد، به لاک خود فرو رود و در نتیجه راه را برای سلاخی از طرف نیروهای مخوف رژیم سرمایه داری ایران باز کند، یا راه شکل گیری نهاد های شورایی ضد سرمایه پیش گیرد، قدرت سرمایه را با قدرت شورائی و سراسری کارگری پاسخ دهد. اکنون مدتی است ما شاهد بارقه هایی از همبستگی طبقاتی کارگران بخصوص با کارگران هفت تپه و فولاد اهواز هستیم. این همبستگی بعضا رخساره های جهتگری عملی به خود گرفته و در صحنه های کار و تولید به شکل تجمع و اعتراض بروز کرده اند. در بسیاری موارد از حد اعلامیه و دست نوشته فراتر نرفته اند. کارگرانی نیز هستند که بشکل انفرادی فریاد اعتراض و همبستگی با کارگران اعتصابی خوزستان، سر می دهند. بی شک این اعتراضات ارزشی بالا برای دلگرمی کارگران در صحنه مبارزه دارد اما جای ورود به صحنه پیکار و شرکت عملی و جمعی در آن را خالی نگه می دارد. برای این کار و جهت تاثیر گذاری و پیشبرد خواست های خود و پشتیبانی از دیگر کارگران هیچ راهی جز تشکیل سلول های متناسب مبارزه طبقاتی کارگری نیست. باید از محدوده های انفرادی، محلی، کارخانه ای و محل کار خود خارج شده و راه تشکیل شوراهای سرمایه ستیز را پیش گیریم. ببینیم همزنجیران ما در همین هفته اول آذر دست به چه کارهایی زده اند.
۱- روز اول آذر پنجشنبه کارگران نیشکرهفت تپه هجدمین روز اعتصاب خود را با تجمع مقابل فرمانداری شوش آغاز کردند. شعار «کارگر زندانی آزاد باید گردد» فضای شهر را پر کرده بود. هنوز ۴تن از نمایندگان کارگران مسلم ارمند، اسماعیل بخشی، محمد خنیفری، حسن فاضلی و یک خانم خبرنگار (سپیده قلیان) در بازداشت هستند. خواست های کارگران پرداخت دستنزدهای عقب افتاده، آزادی زندانیان کارگر است، در روز های بعد کارگران زن و خانواده های کارگران به صف آن ها پیوستند. از این روز به بعد کارگران هفت تپه در راهپیمایی اعتراضی خود همچنین با تاکید به همبستگی میان کارگران شرکت نیشکر هفت تپه و کارگران گروه ملی فولاد اهواز شعار می‌دادند: فولاد، هفت تپه اتحاد اتحاد»! هفت تپه ای ها از توده های کارگری شهر می خواهند به صف آن ها به پیوندند. شعار “اسماعیل را گرفتند ما همه بخشی هستیم» فضای شهر را پر می کند. کارگران فولاد اهواز به ندای هفت تپه ای ها پاسخ می دهند. روز های بعد کارگران دیگری از حوزه های مختلف پیش ریز سرمایه حمایت خودرا از اعتصاب و اعتراضات کارگران هفت تپه بشک عملی در محل کار و تشکیل اجتماعات اعلام می کنند. از جمله کارگران شرکت آریان فولاد، دانشجویان دانشگاه های تهران ، زنجان و غیره با شعار «فرزند کارگرانیم؛ کنارشان می‌مانیم» ریشه مشترک طبقاتی و واقعی خودرا با توده کارگران ایران نشان می دهند.
۲- اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگران فولاد اهواز با شعار ” ما کارگران فولاد علیه ظلم و بیداد میایستیم میجنگیم میجنگیم” نبرد طبقاتی خودرا که از چندی پیش آغاز شده بود ادامه می دهند. این کارگران سیزدهمین روز اعتصاب باشعار” کارگر میمیرد ذلت نمیپذیرد” ” ما کارگران فولاد علیه ظلم و بیداد میجنگیم میجنگیم” و حضور برخی از دانشجویان دانشگاه اهواز در میان کارگران، با شعار”همشهری با غیرت حمایت حمایت”، نامه جمعی و حمایت زندانیان زندان رجایی شهر کرج از کارگران فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه در حمایت خود نشان می دهند. روز شنبه ۳ آذر نیروی انتظامی دولت سرمایه به تظاهرات کارگران فولاد اهواز حمله کرده و تلاش کردند که مانع تظاهرات آنها بشود. اما کارگران فولاد با اتحاد و یکپارچگی مقاومت کرده و نیروی را وادار به عقب نیشینی کردند و به این ترتیب نبرد طبقاتی کارگران علیه سرمایه داران و دولت آن ها وارد دور جدیدی می گردد. روز های بعد کارگران با شعار” ما کارگران فولاد علیه ظلم و بیداد میجنگیم میجنگیم” “ما کارگران آهنین ریشه ظلم را می کنیم” . کارگران شهر اهواز به حمایت فولادی ها می آیند و دیگر کارگران شهر ها از جمله شرکت آریان فولاد شهرستان بوئین زهرا (استان قزوین) مقابل فرمانداری این شهر در حمایت از کارگران اعتصابی شرکت‌های نیشکر هفت تپه و گروه ملی فولاد اهواز دست به تجمع زدند.
۳- پنجشنبه ۱ آذر دانشجویان دانشگاه انوشیروانی بابل در اعتراض به پولی سازی دانشگاه به اعتصاب خودشان ادامه دادند. ارعاب و تهدید دانشجویان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل توسط نهادهای سرکوبگر داخلی دانشگاه ابعاد جدیدی به مبارزه دانشجویان داد که دست به برگزاری اعتصاب در برابر ساختمان مرکزی این دانشگاه زدند.
۴- در کرمانشاه کارگران شهرداری منطقه ۷ این شهر پنجشنبه یکم آذر برای دومین روز پیاپی در اعتراض به پرداخت نشدن دستمزدهایشان دست از کار کشیدند و مقابل ساختمان شهرداری تجمع کردند.
۵- کارکنان بیمارستان فوق تخصصی خمینی کرج در اعتراض به عدم تسویه معوقه مزدی یک‌ساله‌شان و نامعلوم بودن سرنوشت بیمارستان از اول آذر بار دیگر دست به اعتصاب زدند.
۶- روز دوشنبه ۵آذر۹۷تاکسیرانان نقده دراعتراض به نرخ کرایه ها، کاهش دستمزد دست به اعتصاب زدند.
۷– روز سه شنبه ۶ آذر ۱۳۹۷ کارگران پیمانکاری پتروشیمی پلیمر کرمانشاه در اعتراض به پایین بودن دستمزد و مزایا دست به اعتصاب تجمع زدند.
۸– کارگران شهرداری لالی در اعتراض به یازده ماه عدم دریافت حقوق دست به اعتصاب و تجمع اعتراضی در میدان شهدای ۲۱ دی این شهر زدند.
۹– صبح روز سه شنبه ۶ آذر۱۳۹۷ کارگران شهرداری سربندر در اعتراض به عدم دریافت چندماهه حقوق و مزایای خود اعتصاب کرده و در مقابل بخشداری دست به تجمع زدند.
۱۰– از سه روز پیش گروهی از کارگران مناطق سه‌گانه شهرداری آبادان در عدم وصول دستمزد های خود دست از کارکشیده و مقابل ساختمان مرکزی شهرداری دست به اعتراض زدند.
۱۱– حدود ۱۷۰ کارگر قراردادی شرکت «تالون»، یکی از پیمانکاران آزادراه تهران – شمال، سه روز است که به علت عدم دریافت مطالبات سال جاری و عیدی دست از کار کشیده‌اند. این کارگران از روز دوشنبه (۵ آذرماه) کار را تعطیل و در مقابل کارگاه مرکزی در منطقه پل زنگوله جاده چالوس تجمع کرده‌اند
کارگران ضد سرمایه داری