در گرداب هولناک بی­آبی، بی­مسکنی، آلودگی محیط زیست، تبعیضات جنسی و عقیدتی، بی­داروئی، فقر، کار کودکان، بیکاری و اخراج، با شدتی بسیار بیش از پیش، دست و پا می زنیم. سرمایه­داری بحران زده ایران، همه مصایبش را بر سر ما آوار کرده است. برای نجات از این جهنم، دست در دست هم بگذاریم و شوراهای سراسری ضد سرمایه داری را برپا سازیم. ما جمعیت کارگرانی که در دل مبارزه جاری در کارخانه، مدرسه، معدن، مزرعه، بیمارستان، حمل و نقل و همه جا با هم همراه و همصدا می شویم، به طور شورائی مبارزه می کنیم. شورا، طبیعی­ترین شکل ابراز وجود مبارزه طبقاتی ما است. جمعی و سراسری استثمار می­شویم. شرایط کار، زندگی و مبارزه ما، ملاط شوراسازی است. شوراسازی قانون نمی­خواهد، اجازه نیاز ندارد، محتاج هیچ فلسفه و پژوهش دانشگاهی نیست، نیازمند “شایستگان و نخبگان” نیست. بکوشیم تا شوراسازی با استقبال همزنجیران پرشمارتری مواجه شود، تا کارگران بیشتری با ما همراه گردند.

نکته بنیادی و حیاتی در این میان آنست که جنبش شورائی ما در عرصه مبارزه برای بهبود سطح معیشت و شرایط کار تا علیه خفقان، تبعیض جنسی و آلودگی های زیست محیطی، تا علیه کار کودک و فحشاء و فساد و همه سیه روزی ها دیگر به تعرض و پیکار واقعی علیه سرمایه داری دست زند. به جای مطالبه افزایش دستمزد متناسب با نرخ تورم! خواستار اختصاص کل محصول کار سالانه خود به معیشت و خورد و خوراک و بهداشت و دارو و درمان و آموزش و نیازهای انسانی دیگر شویم. علیه هر نوع دخالت دولت در زندگی خصوصی و اجتماعی انسان ها طغیان کنیم حجاب اجباری را به دور اندازیم،. به جای درخواست پوشش اختیاری، هر نوع حجاب اجباری را به دور اندازیم. تقاضای حق اعتصاب! حق تشکل! حق آزادی بیان و فعالیت های سیاسی! را به کنار بگذاریم، عملاً دست به اعتصاب زنیم، شورا بسازیم و تظاهرات راه اندازیم. تصرف شورائی مراکز کار و تولید را جایگزین اعتصاب محدود بی نتیجه در چاردیواری کارخانه ها کنیم. به جای تقاضای حق مسکن، خواهان راه اندازی جنبش تصرف خانه های خالی گردیم. اگر علیه هجوم ریزگردها اعتراض داریم خواهان قطع تولید و منشأ پیدایش آنها شویم. منشأ و منبعی که در چرخه تولید سود سرمایه داری است. به جای سر دادن شعارهای فاقد محتوای ضد سرمایه داری “جدائی دین از دولت” یا “مرگ بر حکومت آخوندی” خواستار قطع کل بودجه‌ها و هزینه‌های نهادهای مذهبی شویم و با مبارزات ضد سرمایه داری خود راه برچیدن دولت سرمایه را پیش گیریم.

هم اکنون کارگران هپکو و هفت تپه دور جدیدی از مبارزات شورائی خود را آغاز کرده اند. صرفا نظاره گر و یا انتقال دهنده اخبار مبارزات آن ها نباشیم. به یاری شان بشتابیم. قبل از اینکه سرمایه داری با تعویق دستمزد و با اخراج و بیکارسازی به سراغ ما بیاید شوراهای خود را برپا کنیم، با همزنجیران خود ارتباط بگیریم، به طور همزمان و متحد دست به اعتراض زنیم و مبارزات خود را به جنبش شورائی سرمایه­ستیز سراسری ارتقا دهیم. با سازمانیابی شورائی، کارخانه ها، فروشگاهها، بیمارستانها، راه و بنادر، تأسیسات آب و برق و گاز، خانه­های خالی، مراکز آموزشی و کل مراکز کار را تصرف کنیم. کل اینها حاصل کار و استثمار ما است. با برنامه­ریزی و اداره شورائی مراکز کار، حاصل کار و تولید خود را وسیله رفاه و بی­نیازی خود سازیم.                      

کارگران ضد سرمایه داری – مهر 1398