طوفان ویرانگر بحران سرمایه داری، اپیدمی مرگ آور کووید 19 مولود نکبت، ادبار و برهوت آفرینی سرمایه، عدم دسترسی کارگران به حداقل امکانات درمانی و حفاظتی برای مقابله با هجوم این بیماری مهلک، ابتلای چندین میلیونی و مرگ و میر  چند صد هزارنفری همراه با دنیای فقر، فلاکت، آوارگی، بی بهداشتی و بدبختی حاصل استیلای سرمایه داری، همه و همه به صورت کوه آسا بر زندگی کل توده های کارگر دنیا آوار است. در این میان وضعیت توده کارگر ایران از غالب مناطق جهان رعب انگیزتر، فاجعه بارتر و خرد کننده تر است. اینجا هر نفس کشیدن اعتراضی کارگران هم توسط فاشیسم اسلامی آماج حمام خون است، هیچ نوعی امکاناتی در اختیار کارگران برای حفظ جان خود از خطر بیماری موجود نیست. کل کارگران از خردسال تا لب گور مجبورند برای امرار معاش روزانه، برای تأمین هزینه درمان و دارو، برای سیر تا پیاز «زندگی» به کار در هر شرایطی حتی در میان طوفان تاخت و تاز کووید 19 تن به کار شاق دهند و خطر مرگ را به جان خرند. در چنین وضعی کارگران بخش درمان از همان آغاز با اراده ای استوار، عزمی راسخ، عظیم ترین فداکاری ها، تحقیر مرگ و تکریم شرف انسانی به پا خاستند تا در میان آتش و خون آفریده سبعیت ها و جنایت آفرینی های سرمایه داری و فاشیسم اسلامی سرمایه، از جان همزنجیران خویش دفاع کنند. آن ها در این گذر دست به پرشکوه ترین ایثارگری ها زدند، از جان خویش گذشتند تا پاسدار جان انسان ها باشند. کشته ها دادند تا دیگران را از مرگ برهانند. شمار واقعی جان باختگان این بخش طبقه کارگر مسلما از هزار افزون است. آنچه ما در اینجا در بیست و نهمین متن تکمیلی آمار کشتگان کادر درمان (بین ۱ فروردین تا ۲۴ فروردین ۱۴۰۱، اطلاعات قبل را در شماره های قبلی نشریه علیه سرمایه می یابید) می آوریم صرفا در برگیرنده نامهائی است که توانسته ایم از تاریکی زار مالامال از سانسور، خفقان، کنترل، بریدن زبان ها، شکستن قلم ها و دوختن دهن ها بیرون آریم.

اکبر نعمتی پرستار اورژانس شیراز، رضا امرایی پرستار بیمارستان خرم آباد، رسول فهیمی رزیدنت بیمارستان ساوه، راضیه مروتی پرستار بیمارستان ساوه ، راضیه حسن زاده پرستار بیمارستان تبریز همگی در تصادف رانندگی حین برگشت از کار و یا بعد از شیفت شب کشته شدند و حسین کاملا متخصص اتاق عمل پیرانشهر بر اثر ایست قلبی حین شیفت کاری جان سپرد.

اگر تا چندی پیش موج ششم کوید بیشرین کشتار و جان را از کادر درمان می گرفت این روز ها فشار کار چندین برابر شده است. کارکنان کرور کرور اخراج می شوند و راهی برهوت فقر و گرسنگی و بار کار بر دوش تعداد هر چه کمتری کارگر درمان می افتد. سنگینی شدت کار قدرت تمرکز و حواس جمعی را از همکاران می گیرد و اگر در طول این مدت دست به خودکشی نزنند در رانندگی حین کار و بعد از کار دچار سانحه و مرگ می شوند. یک رزیدنت از شرایط کار چنین می نویسد : «فشار کاری هولناک بر جسم و روان رزیدنتها و شرایط جهنمی محیط کار و تحصیل، فقط ظرف چند ماه گذشته بسیاری از همکاران را به کام مرگ فرستاد! در قتلگاه بیمارستان ها چه بر سر جگرگوشه های مردم می آورید که صبح از پاویونها جسم بی جانشان را بیرون میکشید؟ چند جوان دیگر باید در این جهنمی که تا به آن وارد شوی نه راه پس داری نه راه پیش، قربانی شوند تا بفهمید این نظم کهنه ی زنگ زده دیگر جوابگو نیست؟ بحرانهای این سیستم فرسوده روز به روز نمایان تر و بزرگتر میشوند و متولیان این سیستم ناکارآمد برای عبور از بحرانها و حل مسائل هیچ راه حلی جز فشار حداکثری بر نیروی انسانی ندارد!! تمام مشکلات و کاستیها و سوءمدیریت های سیستم را با فشار بر نیروهای زیردست میپوشانند! عواقب این فشارها بر جسم و روح جگرگوشه ی مردم و نیروی کار مهم نیست؛ مهم سیستم است که باید به هرقیمتی بگوید بی نقص است!»

جمهوری اسلامی سرمایه به محض پایان آن چه به موج پنجم و ششم موسوم است دست به اخراج و پایان کار پرستاران و کادر درمان میزند. کادر درمان می می گویند « بلا فاصله بعد از موج پنجم دارن نیروهای کادر درمان را لغو قرارداد میکنن حتی نزاشتن طرحی ها طرحشون تموم بشه وسط طرح گفتن نیاین سر کار». امروز شنبه بیستم فروردین‌ماه کارگران طرحی_بدون_سهمیه همان کارگرانی که بدون هیچگونه امنیت شغلی به کمک توده مردم کرونا زده  آمدند و از جان خود و خانواده خود گذشتند. کارگرانی که صفر کیلومتر خطاب میشوند و با تمام این ناملایمات خم به ابرو نیاوردند و لحظه ای سنگر مبارزه با کرونا رو ترک نکردند. اینها همان نیروهایی هستند که اکنون با فروکش کردن نسبی کرونا پایان طرح خورده میشوند و عذر آنها  رو میخواهند! این به معنای افزایش فشار و شدت کار بر دیگر کارگران این حوزه سرمایه است. نظم اسلامی سرمایه نظیر هم قطاران خود در سراسر این جهنم از هزینه کردن دیناری جهت درمان توده ها ابا دارد! در این نظام همه چیز از صدر تا ذیل ضد کارگر و ضد انسانی است، همه چیز در خدمت تولید سود انبوه تر است. پاندمی کرونا بانگ می زند که باید سرمایه داری را نابود کرد. رخدادی که وقوع آن نیازمند و چشم به راه میدانداری آگاه طبقاتی توده های کارگر است و این راه حل اساسی است!

#شورایی_وضد_سرمایه_داری_متشکل_شویم

#کارگران_ضد_سرمایه_داری