در همین لحظه حاضر قریب ۱۰۰ هزار نفر از آحاد توده های طبقه ما زیر فشار گرسنگی، فقر، آوارگی و محرومیت از ابتدائی ترین مایحتاج معیشتی، در بیش از ۱۱۴ مرکز کار و تولید دست از کار کشیده و در حال اعتصاب هستند. آنها چرخ تولید سود را از چرخش فرو انداخته و اعلام داشته اند که تا تحقق کامل خواسته های خود به مبارزه ادامه خواهند داد. فلاکت، بیکاری، بی آبی، گورخوابی یا سایر مصیبت های دیگر مولود سرمایه داری، فقط این کارگران را مجبور به کارزار نساخته است کل ما، دهها میلیون نفوس طبقه کارگر در این دوزخ را به ستوه آورده و آماده طغیان کرده است. چند میلیون کارگر خوزستانی سالهاست که در کنار تحمل همه این دردها، رنجها و فاجعه ها، معضل سهمگین تشنگی و نداشتن آب آشامیدنی را نیز در وجود خویش درد می کشند. آب شرب روزانه کودکان آنها دهه ها است که به جای جریان در لوله ها و رسیدن به لب ها، سرمایه وحوش سرمایه دار شده و جزء لایتجزای چرخه ارزش افزائی سرمایه گردیده است. این کارگران شبهای متوالی است که علیه گرسنگی، تشنگی و فلاکت مرگ آور مولود سرمایه و رژیم اسلامی سرمایه داری به خیابان می ریزند و خشم و قهر خویش را فریاد می زنند.کارگران!همزنجیران ما در ۱۱۴ مرکز کار و تولید، در خیابانهای تفتان خوزستان، در محلات مسکونی بدون هیچ آب آشامیدنی، در کویر گرسنگی، فقر و بی خانمانی آفریده سرمایه و رژیم درنده اسلامی اش، چشم به راه همرزمی، همصدائی و همسنگری نیرومند شما هستند. اعتصاب و شورش آنها خیزش گریزناپذیر انسانی توده های طبقه ما علیه فشار مرگزای استثمار و مصائب ناشی از حاکمیت و موجودیت بردگی مزدی است. درد آنان درد کشنده دامنگیر همه ما کارگران در تمامی حوزه های کار و تولید، در صنایع، کشاورزی، کشت و صنعت ها، مراکز گوناگون آموزشی، حمل و نقل، بیمارستان ها، شهرداری ها، معادن، آب، برق، ساختمان، محله های مسکونی و همه جای جهنم سرمایه داری است. خواست آنان خواست همه ما، اعتصاب، خشم و قهر آنان، طغیان درد و قهر همه ما است. آنها بدون همرزمی پرخروش سراسری ما و کل همزنجیران قادر به تداوم پیکار نیستند. رژیم درنده اسلامی سرمایه برای خاموش ساختن شعله های خشم آنان آماده اجرای تمامی اشکال جنایت، کشتار و بربریت است. در هر کجا که هستیم به حمایت واقعی جنبشی از آنها برخیزیم. با آنان همراه شویم. باید یک قدرت متحد سازمان یافته شورائی سراسری علیه سرمایه داری و دولت سرمایه شویم. برای این کار و برای پیمودن راه تحقق این مسیر:۱- در کلیه مراکز کار و تولید دست به اعتصاب زده و چرخ تولید را متوقف سازیم۲ – هر کجا هستیم، در کارخانه، مدرسه، بیمارستان، راه، بندر، کشت و صنعت، محله مسکونی، به طور شورائی و سرمایه ستیز متشکل شویم. شوراها را به هم پیوند زنیم، یک جنبش نیرومند شورائی و ضد سرمایه داری برپا داریم.۳ – آماده تصرف همه مراکز کار و تولید و تسلط بر سرنوشت زندگی خویش شویم.۴- تمامی خانه های خالی را به تصرف در آوریم و در اختیار انسان های آواره بی خانمان قرار دهیم. ۵- تأسیسات آب و برق، سدها، نیروگاهها، شبکه های مختلف آبرسانی و برق رسانی را تصرف کنیم و امور مربوط به برنامه ریزی تولید، انتقال و توزیع آب و برق را در اختیار گیریم. ۶- کلیه فروشگاههای بزرگ خصوصی و دولتی سرمایه داری را از چنگال وحوش سرمایه دار خارج و محل توزیع رایگان مایحتاج معیشتی انسان ها کنیم.۷ – با قدرت سازمان یافته شورائی خویش در مقابل تهاجم قوای قهر و سرکوب سرمایه مقاومت کنیم. از آنچه تصرف می کنیم و به دست می آوریم دفاع نمائیم، شوراها را ستاد آموزش، چاره اندیشی، همرزمی، همسنگری و جنگ ضد سرمایه داری سازیم. ما یک طبقه ایم. تمامی دانش، آگاهی و توان لازم برای برنامه ریزی شورائی ضد کار مزدی کار و تولید و زندگی خود را دارا هستیم. این توانائی را سازمان یافته و شورائی وارد میدان سازیم.کارگران ضد سرمایه داری تیرماه ۱۴۰۰