ابعاد هولناک کرونا از حد طاقت گذشته است. کرور کرور آدم در مقابل چشمان بهت­زده اطرافیانشان تسلیم مرگ می­شوند. تمام ایران در وضعیت قرمز و سیاه قرار دارد. بیمارستانها دیگر تخت خالی ندارند و بیماران را درمان نشده ترخیص می­کنند. جمهوری اسلامی ارزشی برای جان هیچ کارگری قائل نیست، رهبرش از ممنوعیت ورود واکسن غربی می گوید و رئیس جمهورش وقاحت را از حد گذرانده و سلامت و سرنوشت انسانها و تهیه واکسن را به دست دلالان سود و سرمایه می­سپارد.

همه ما می­دانیم که حکومت جنایتکار جمهوری اسلامی تنها به فکر جیب و قدرت خود است، پس منتظر چه نشسته­ایم؟! این حکومت سرمایه است، انسان برایش هیچ و پوچ و سود و قدرت همه چیز است.

کارگران نفت و فولاد و گاز و آب و برق و خودروسازان و همه مراکز کاری، مگر برای زنده ماندن نیست که کار می­کنیم؟ چرا هم تولید کنیم و هم منتظر مرگ بنشینیم؟! رفقای کارگر، در اعتراض به این همه جنایت، فریاد زنیم که از اول اردیبهشت 1400 دست از کار می­کشیم و تا واکسیناسیون سریع و رایگان، اعتصاب را ادامه می­دهیم.