دو کارگر سکنه جهم سرمایه داری ایران بر اثر ابتلا به ویروس کرونا جان باخته اند. وقوع این فاجعه را تمامی خبرگزاری های رسمی دنیا تأیید کرده و اعلام داشته اند. همه می دانند که ویروس کرونا پس از سرایت به انسان ها حدود دو هفته طول می کشد تا آثار بالینی ابتلا به بیماری ناشی از آن ظاهر گردد. در طول این دو هفته فرد حامل ویروس منبعی جوشان و انفجارآمیز برای گسترش اپیدمیک بیماری است و بر همین اساس باید با قرنطینه کارساز همه افراد مشکوک، ایجاد بیشترین امکانات پزشکی و اتخاذ کلیه تدابیر بهداشتی خطر شیوع سراسری بیماری را کاهش داد. موضوعی که طبیعتا دستور کار هیچ دولت سرمایه داری در هیچ کجای دنیا نیست، زیرا جان انسانها در چرخه ارزش افزائی سرمایه و بازار داد و ستد نظام بردگی مزدی بی ارزش ترین کالاها است. با این وجود ولو به خاطر چالش معضلات اقتصادی، مقابله با افت بازار انباشت و کاهش سودها هم که شده، در برخی جوامع از جمله چین دست به کارهای زده اند، قرنطینه هائی دائر نموده اند و اقداماتی کرده اند. ماجرا در جهنم سرمایه داری ایران و میدان تاخت و تاز رژیم اسلامی بورژوازی کاملا متفاوت است. در اینجا همین دو روز پیش وزیر بهداشت دولت روحانی در نهایت بیشرمی اعلام داشت که هیچ رد پائی از ورود ویروس کرونا به داخل مرزهای ایران مشاهده نشده است!!. این بدان معنی است که نه فقط هیچ سخنی از هیچ قرنطینه ای برای افراد حامل ویروس در میان نبوده که حتی ابتلای آنها هم انکار شده است. افراد جان خود را از دست داده اند در حالی که گزارش مبتلا بودنشان به بیماری مدتی پس از فوت آن ها از سوی رژیم منتشر گردیده است!! بعلاوه به فاصله فقط چند ساعت از انتشار خبر مربوط به نخستین مبتلایان و مرگ و میرها در شهر قم معلوم می گردد که دامنه سرایت ویروس رعب انگیز است و جمعیت کثیری حامل کرونا هستند!! کل شواهد حاکی است که رژیم مطابق معمول هیچ تدارکی برای دفاع از جان انسانها در مقابل این بیماری مهلک دارای بیشترین ظرفیت اپیدمیک دستور کار نکرده است. از این مهم تر و هولناک تر اینکه رژیم مترصد است تا هر تلاش هر سکنه جهنم سرمایه داری برای خبررسانی پیرامون بیماری، ابعاد انتشار بیماری یا شمار مرگ و میر ناشی از سرایت گسترده بیماری را به موضوعی امنیتی تبدیل نماید. سخن از شیوع ویروس را «اقدام علیه امنیت ملی» اعلام دارد!!! هر تلاش هر عده کارگر برای کمک به همزنجیران معلول را توطئه بیگانگان و همکاری با دشمنان خواند!! هر انتقاد از درندگی و جنایت رژیم در امر استتار، کتمان و انکار کثرت شمار مبتلایان، عدم قرنطینه کردن حاملان ویروس، یا دارو و درمان بیماران را «محاربه با خدا و رسول» تلقی کند!! زندان ها را از کارگران و انسانهای دردمند آماده کمک رسانی به بیماران یا در تدارک جلوگیری از گسترش ایپدمی پر سازد. معترضان به قصور رژیم از کمک های بهداشتی و پزشکی را به بیدادگاهها بسپارد و به انبوه جنایات دیگر دست یازد!!! اقداماتی که همگی در کارنامه سیاه انسان ستیزی دولت اسلامی بورژوازی ایران به اندازه کافی بر هم تلنبار است. شمار کارگرانی که تا همین امروز به جرم کمک به سیل زدگان، زلزله زدگان، آوارگان ،گورخوابان، کودکان کار، معتادان یا گرسنگان مجبور به تن فروشی در شکنجه گاهها به سر می برند از حد افزون است. معضل طبقه کارگر ایران در طول 41 سال حاکمیت فاشیسم اسلامی بورژوازی در شرایط وقوع زلزله ها، جاری شدن سیل ها یا حوادث به دروغ «طبیعی» و در اساس مولود سرمایه داری، فقط آن نبوده است که کارگران زیر فشار گرسنگی و بی خانمانی از حداقل مصونیت در مقابل بلاها برخوردار نبوده اند بلکه هر نوع همبستگی و همراهی آنها برای کمک به همدیگر نیز اقدام علیه امنیت ملی تلقی شده و به زندان و شکنجه و گاه اعدام منتهی گردیده اند!!!

فاجعه اما به اینجا ختم نمی شود. ویروس کرونا در جهنم سرمایه داری ایران، در جامعه ای که 70 درصد جمعیت کارگرش از ابتدائی ترین امکانات بهداشتی و دارو و درمان محروم هستند، در دوزخی که آلودگی های زیست محیطی بیش از همه جای دیگر بیداد می کند، در نقطه ای که اعتیاد و فقر و آوارگی و فلاکت و بی غذائی و بی داروئی انفجارآمیز است، در جانی که کارگران بخش درمانش از هیچ امکان، حفاظت، مصونیت و پوشش لازم برای فرار از افتادن در ورطه بیماری برخوردار نیستند، آری در این وحشت زار می تواند با بیشترین سرعت ها اپیدمی شود، می تواند در عرض چند روز همه جا گستر و فراگیر شود. مبتلایانش می توانند فوج فوج تسلیم مرگ شوند. همه اینها را با آنچه بالاتر در مورد عملکرد بشرستیزانه جمهوری اسلامی و سرمایه داری ایران گفتیم جمع زنیم. چشم انداز بسیار وحشتناک و دهشت زا است. پیام ما به توده های کارگر این است که اعتراض علیه این وضعیت را به حوزه پیوسته ای از پیکار جاری روز خود تبدیل کنند. سرچشمه بیماری مثل تمامی بلیه های دیگر به طور واقعی، نه طبیعت که سرمایه داری است. به این دلیل بسیار شفاف که سرمایه داری اگر با فرض محال بخواهد سد راه زایش، سرایت و اپیدمی بیماری ها گردد از تمامی امکانات لازم برخوردار است. سرمایه این کار را نمی کند زیرا فقط به سود و خودگستری خود می اندیشد، زیرا جان انسان ها برایش فاقد هر نوع ارزش است. سرمایه است که منشأ و بانی واقعی شیوع کرونا است. سرمایه است که با امتناع از پیش گیری ها موجد اشاعه هر چه هولناک تر ویروس شده است. سرمایه و دولت سرمایه داری است که قاتل کارگران مبتلا به بیماری است. این امر در جهنم سرمایه داری ایران، در رابطه با طبقه سرمایه دار و رژیم اسلامی سرمایه ابعادی از همه لحاظ عظیم تر و رعب انگیزتر دارد. باید دست به کار پیکار علیه جنایت سرمایه در این میدان گردید. کل مراکز کار و تولید را به خاطر جلوگیری از خطر انتشار تعطیل کرد، باید دولت سرمایه را مجبور ساخت تا آخرین ریال دستمزدها را در تمامی طول دوره تعطیل تقبل بنماید. دولت سرمایه باید همه تجهیزات ضروری برای حفظ جان کارگران بخش درمان را فراهم آرد، باید رژیم اسلامی بورژوازی را مجبور نمود تا کل هزینه پیشگیری دارو و درمان ساکنان جامعه را پذیرا گردد.

کارگران ضد سرمایه داری

اول اسفند 98